SIKILDIK MI

Korona günlerini yaşıyoruz malum. Genellikle evdeyiz. Ben daha çok balkondayım. Şu an da olduğu gibi günümün büyük bölümü balkonlarımda geçiyor. Ayıptır söylemesi 2 balkonun var ve de hiçbiri fransız balkon değil. Ne boka yaradığı belli olmayan bir fransız balkon olayını da dayattılar ya bize. Ve de yediniz olm. Şimdi evde tıkıldınız di miii. Neyse bize ne yapılsa hak. Konu bu değildi yaaa. Sanırım az konuşabildiğim için kayış kopmaları oluyor. Okuyan idare etsin.

Neydi efendim konumuz; evde olmak ve sıkılmak. Dün akşam üstü şöyle bir darlanayaı şımarayım derken yine kursağımda kaldı. O an ekran da Mucize Doktor tekrarı vardı sanırım bir yandan da duyuyordum. Ali galiba bir ara çocuk esirgeme gibi bir kuruma veriliyordu küçükken tam da emin değilim. Ama o an aklıma yuvadaki çocuklar geldi. Burnumun ucu öyle bir sızladı kı anlatamam. Ne boktan hayatlar ve kaderler var aslında. Hayatında bir kez olsun kucağa alınıp okşanıp koklanıp sevilmemiş. Ne ruhlar var ki bir kez olsun sarmalanıp seni seviyorum denilmemiş. İşte o an bir utandım ki kendimden. Ve onlar için hiç bir  şey yapıyor olmaktan.İnsan olmaktan ya da belki de olamamaktan.

Kaç yaşıma geldim hala aradığım tek şey deli gibi sevilmek ve sevildiğimi iliklerime kadar hissetmek. Nasıl bir açlıksa artık :)
Şimdi bazılarınız amma bencil karı sadece sevilmek istiyor der gibisinizdir. Sevmeyi dert etmiyorum ki ben. Çünkü çok kolay sevebiliyorum. Yeter ki İYİ ol İYİ konuş. Tatlı dille deliğinden çıkan yılandan beterim :)

SIKILMAYIN
SEİIN
SEVİLİN
SEVİŞİN