NE TAS NE TARAK

İlk kez bunalmıyoruzdur elbet. Son da olmayacaktır elbet. Hep gel git sıkıntılarımız olmuştur. AY a bağlı olmaksızın bu memleket ne Geller ne GİTLER yaşadı muhakkak. Ama 43 yıllık hayatımda ben şahsen hiç bu kadar boktan hissetmedim :(
2 gündür sadece türlü bahanelerle yatıp yuvarlanıyorum. Sadece zorunlu telefonlara bakıyorum. İçimdeki yaşam ünitesi alarm veriyor. Kırmızı sirenler kemiklerimiz sızlatıyor.
Ulaaaaaan diye bağırıyorum içimde küçük bir kabadayı gibi. Bir durun laaaaan.
Duyan yok. Duran da yok.
Tası tarağı satıp gitmek bir çözüm gibi gelirdi kulağa eskiden. İmkanı olan Avrupa'ya kaçardı olmayan memleketine.
Dünyamızın içine öyle bir sıçtınız ki kaçacak yer bırakmadınız.
En acısı da UMUT denilen ışığı kararttınız.
Bir elimizde TAS bir elimizde TARAK değil ama ...neyse yazamayacağım
kaldık böyle :(((

ÇOK PİS GİDESİM VAR

Öyle bir kaçasım var ki
Öyle çok uzağa da değil
Öyle çok uzun uzadıya da değil
Sadece 2 günlüğüne
Çok pis gidesim var

Olana bitene
Olması gerekip de olmayana
Bitmesi gerekip de bitmeyene
Şöyle okkalı bir siktir çekip
Gidesim geldi

Hava soğuk malum
Öyle karda botla gezesim yok
Kayak ise hiç değil

Ama dışarısı soğukken içerisi sıcak olsun
Mümkünse ki mümkün olsun bir de şöminesi yansın
Ateşler dans etsin duvarlarda fonda da bir müzik olsun

Öyle bir pis kaçasım gelmiş ki
Aşk olsun :)